Positief formuleren
Recentelijk leerde ik tijdens een workshop over slim gebruik van het woordje ‘niet’. Ik probeerde het woord in suggesties vaak te vermijden, aangezien ik me ooit eerder had laten vertellen dat we het woordje ‘niet‘ niet registreren in ons brein. Je kent het verhaal vast wel van die paarse olifant waar je dan niet aan moet proberen te denken. Het blijkt namelijk onmogelijk niet aan een paarse olifant te denken als iemand dat tegen je zegt.
Maak je niet druk
Zo werkt het helaas dus ook als je goedwillend tegen iemand zegt: “maak je niet druk”. Hij registreert immers alleen dat hij zich druk moet maken, terwijl je diegene juist gerust probeerde te stellen. Ik had dus geleerd om dergelijke suggesties positief te formuleren en te zeggen: “Wees gerust!” of “Hou je vast!” en “Let op!” in plaats van “Niet vallen!” (bij de suggestie ‘niet vallen’, concentreert het brein zich onmiddellijk op het vallen, de actie die daar dan ook menigmaal op volgt. Helemaal zuur als mensen daarna nog zeggen: “Ik zei nog, niet vallen en wat doe je?!”
Maak je niet dik
Trouwens ook een tip voor mensen die willen afvallen. Wanneer je jezelf voortdurend vertelt niet te eten, is je brein automatisch gefocust op eten. Dat er juist niet of minder gegeten moet worden, wordt helaas van ondergeschikt belang. Eten is de boodschap die wordt ingegeven. Kom dus met een andere, meer motiverende boodschap die op iets anders gericht is. Ik wil me lekker voelen of gezonder zijn of er goddelijk uitzien in mijn nieuwe bikini, of wat je dan ook maar motiveert.
Niet verder lezen
Niet verder lezen hoor, het wordt er echt niet interessanter op naarmate je verder leest.
Niet lachen
Als je nu toch verder bent gaan lezen, dan werkt het misschien echt! Na het woordje ‘niet‘ lange tijd te hebben onderdrukt in al mijn suggesties, heb ik het sinds die laatste workshop weer nieuw leven in geblazen. Ik leerde namelijk dat het andersom perfect werkt om het woordje niet te gebruiken als je juist wil dat iets wel gebeurt. Een mooi voorbeeld is als je mensen een verhaal gaat vertellen en er van tevoren bij zegt dat ze vooral niet moeten lachen. Automatisch gaan we ervan uit dat er dus iets lachwekkends komt, waardoor bij velen de lachspieren al onbewust worden geactiveerd.
De ontkenningsfase
Vanaf het moment dat ik dat ontdekte, brak er een soort ontkenningsfase aan waarbij alles en iedereen ontkend werd. Het werkt namelijk uitstekend bij mensen die niet graag advies krijgen over hoe ze iets moeten aanpakken, ook wel eigenwijze mensen genoemd. Ik hou er zelf ook niet van om dingen opgelegd te krijgen, dus pas ik het ook regelmatig toe om mezelf te motiveren.
Niet te hard studeren
Aan het einde van elke taaltraining moet ik de cursisten altijd evalueren en ik krijg vaak de vraag van cursisten of ze daar nog iets voor moeten studeren. Tegenwoordig zeg ik dan: welnee, het is geen officiële test, je krijgt ook geen cijfer aan het eind. Ik verwacht echt niet dat je dagenlang gaat zitten studeren hoor. Ik ga alleen je niveau beoordelen en ik kan niet garanderen dat je beter scoort als je al je aantekeningen nog eens bestudeert. Mensen registreren vervolgens toch vooral de woorden ‘studeren’, ‘aantekeningen’ en ‘scoren’, zonder dat ze het onaangename gevoel bekruipt dat ze weer net als vroeger moeten ploeteren voor een examen. Dat laatste brengt het risico met zich mee dat de neiging om het lesmateriaal ook maar uit hun tas te halen onmiddellijk de kop wordt ingedrukt. Uiteraard realiseer ik me dat het heus niet voor iedereen werkt.
Niet doorvertellen
O, vond je het een interessante blog? Goed om te horen, maar vooral niet retweeten of doorvertellen dan hè.
